Choinka jasna

Idą święta. Jest okazja, aby rzucić trochę światła na choinkę. Jest piękna, ale ma i ciemną stronę. A także łysą, o czym w krótkiej, osobistej historii.

Jaką wybrać, aby nie szkodzić przyrodzie? Sztuczną, czy naturalną? Jedno i drugie rozwiązanie nie jest niestety przyjazne środowisku. Nie znam ekologa, który cieszyłby się z wycięcia drzewka, które potem trzeba zawieźć na składowisko i zutylizować. Nie wszystkie wycięte drzewka udaje się też sprzedać. Z drugiej strony, sztuczna choinka, choć posłuży nam ok. 10 lat, to prędzej, czy później trafi na składowisko. Większość z nich nie nadaje się do recyklingu. Gdyby pozostawić ją samą sobie, to przetrwa kilkaset lat. Najczęściej traktuje się ją jak gabaryt, który po zmieleniu wykorzystywany jest do produkcji tzw. paliw alternatywnych. Paliwa spalają potem zakłady przemysłowe, co jak wiemy, środowisku nie służy.  

Jakie wybierać rozwiązanie? Sam kupuję choinkę w doniczce i sadzę ją wiosną. Musimy mieć pewność, że choinka ma korzenie, bo różnie z tym bywa. Taką choinkę można też potem komuś podarować. Na koniec pamiętajmy: każdą choinkę można po świętach oddać za darmo w PSZOK.

A historia miała miejsce kilka lat temu i dotyczyła wyboru drzewka. Jako człowiek litościwy, zdecydowałem się na choinkę odrzuconą ze stosu, najbrzydszą, rachityczną, pokrzywioną i - co tu dużo mówić – nieco gołą z jednej strony. Wiedziałem, że nikt nie kupi tego biedactwa i po ludzku zrobiło mi się jej żal. Zawiozłem ją do domu, ale ku mojemu zaskoczeniu, ani dzieciom, ani żonie nie udzielił się mój entuzjazm. Wśród docinków i utyskiwań ustawiałem choinkę do pionu i wybierałem najładniejszą stronę przez cztery godziny, a rezultat i tak był mizerny. To mnie ustawiono do pionu na wiele świąt do przodu. Rodzina co roku mi tę choinkę wypomina słowami „tylko nie taką, jak wtedy!”.